Juliusz Bursche.
Urodzony 19 września 1862 roku w Kaliszu biskup Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego w RP. Ukończył gimnazjum w Warszawie, a studia teologiczne na Wydziale Teologii Ewangelickiej w Dorpacie. Podczas studiów został przyjęty do korporacji akademickiej ,,Konwent Polonia”, w której działał i wspierał aktywnie przez całe życie. Ordynowany był mając 22 lata, odbył krótki wikariat w warszawskiej parafii św. Trójcy, a w roku 1885 został wybrany na pastora parafii w Wiskitkach koło Żyrardowa. W tym samym roku poślubił Amalię Helenę z domu Krusche, z którą miał pięcioro dzieci. Od 1895 do 1904 był radcą Konsystorza, w roku 1904 car Mikołaj II mianował go superintendentem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Królestwie Polskim. W roku 1915 został zesłany w głąb Rosji do Orenburga. Po dwuletniej tułaczce udało mu się przedostać do Sztokholmu, skąd w 1918 roku powrócił do Warszawy na stanowisko głowy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. W tym samym roku wszedł w skład Rady Stanu Królestwa Polskiego. W 1928 objął stanowisko prezesa Rady Kościołów Ewangelickich w Polsce, a w 1930 Uniwersytet Warszawski nadał mu tytuł doktora honoris causa.
70. rocznica śmierci bp. Juliusza Bursche