Rodzina Szlenkierów przybyła do Warszawy na po­czątku XIX wieku ze Szwajcarii. Zajmowali się garbarstwem czyli wyprawianiem skór. Protoplastą rodu był Jan Karol Szlenkier, ale rodzinę do świetności doprowadził jego syn Karol Jan.
Karol Jan Szlenkier ur.1839 zm. 1900. Jego talenty ekonomiczne i organizatorskie przyczyniły się do rozwoju rodzinnej firmy. Podejmując decyzję o zlikwidowaniu zakładu na Pradze i rozbudowując zakład przy ulicy Żelaznej i otwierając fabrykę firanek pod firmą "Szlenkier, Wyżga, Weyer"  zgromadził ogromny majątek. Jan Karol zgodnie z tradycją rodzinną działał na rzecz rozwoju gospodarczego i udzielał się społecznie m. in. jako prezes Towarzystwa Wzajemnego Kredytu i sędzia handlowy. Był sponsorem 3-letniej szkoły zawodowej w swoich zakładach, zorganizował też system ubezpieczeń i kasę chorych dla swoich pracowników.

Maria z Grosserów Szlenkier, małżonka Karola Jana
Ufundowała ochronkę przy ulicy Ogrodowej 69.
Zofia Regina Szlenkier ur. 1882 zm. 1939.
Była współzałożycielką i dyrektorem szkoły pielęgniarskiej. Część swojego majątku przeznaczyła na budowę szpitala dla dzieci przy ulicy Leszno. Szpital nosił imię jej rodziców Karola i Marii. Do końca życia poświęcała się pomaganiu chorym.
Karol Stanisław Szlenkier ur.1884 zm.1944.
Działacz społeczny, filantrop, m.in. finansował studia wybitnie uzdolnionym artystycznie.
Groby rodziny Szlenkierów znajdują się na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim i Powązkowskim.