Maria Wiktoria Werkenthin urodziła się 21 marca 1901 r. w Kordelówce. Ukończyła szkołę średnią w Kijowie. Następnie rozpoczęła studia medyczne na tamtejszym Uniwersytecie, podczas rewolucji bolszewickiej udało się jej wraz z rodziną zbiec do Polski. Studia ukończyła już w Warszawie. Dyplom wszechnauk lekarskich uzyskała w 1925 roku. W czasie studiów pracowała jako wolontariuszka w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, a potem w pracowni radiologicznej u prof. W. Zawadowskiego. Od 1929 roku kierowała pracownią radiologiczną Szpitala Wolskiego. Wiedzę medyczną poszerzała na studiach Wiedniu, Berlinie i Londynie. Działała w towarzystwach naukowych, wygłaszała referaty na na kongresach i zjazdach międzynarodowych.
We wrześniu 1943 roku została aresztowana w Czarnocinie pod Warszawą podczas składania kwiatów na grobie zamordowanego przez Niemców podchorążego AK Andrzeja Zawadowskiego, syna prof. W. Zawadowskiego i wysłana do obozu w Oświęcimiu. Tam pracowała w obozowym ambulatorium.

             

W obozie zachorowała na dur plamisty. Zmarła 2 lutego 1944 zastrzelona przez strażnika.
Jej symboliczny grób znajduje się w alei 15 nr 24.