Szymon Bogumił Zug (ur. 20.11.1733r. w Merseburgu, zm. 11.08.1807r. w Warszawie) – polski architekt królewski, jeden z najwybitniejszych projektantów klasycystycznych budowli w Polsce, tworzył u schyłku XVIII w. Jak wielu ówczesnych architektów, do Warszawy (gdzie zrobił oszałamiającą karierę) przybył z Drezna.
Jego dziełami były nie tylko dziesiątki kamienic, pałace (m.in. w Natolinie), ale też wiele romantycznych ogrodów np. dla księżnej Izabeli Czartoryskiej  w podwarszawskiej wsi Powązki (dziś w tym miejscu znajduje się Cmentarz Wojskowy na Powązkach). Swego czasu architekt napisał o tym ogrodzie: „Trzęsawiska zamieniły się we wzgórza i góry, błota stały się pięknymi stawami lub zielonymi trawnikami.”. Zaprojektował on również arkadię pod Łowiczem oraz kościół Świętej Trójcy w Warszawie (na placu Małachowskiego), za którego projekt nie wziął żadnej zapłaty lecz dołożył jeszcze tysiąc dukatów.
Był wreszcie autorem rozdziału o polskich ogrodach w książce Hirschfelda „Theorie der Gartenkunst” z 1785r., która wywarła ogromny wpływ na rozwój ogrodnictwa w Europie przełomu XIX i XX wieku.